Palazzo della Corgna en de middeleeuwse vesting
Het Palazzo della Corgna en de middeleeuwse vestiging van Castiglione del Lago, bekend als Rocca del Leone, vormen samen één museumcomplex. Het is een magische plek, waar de authentieke sfeer van andere tijden voelbaar is. Het Palazzo della Corgna is een prachtig gebouw, oorspronkelijk gebouwd als woon- en vakantiehuis van de familie Della Corgna. Ontworpen als een echt koninklijk paleis, omringd door bloeiende Italiaanse tuinen, werd het in de loop der tijden rijkelijk versierd en verfraaid. De geschiedenis van het Palazzo della Corgna is verweven met die van de Rocca. Terwijl de Rocca uit strategisch-militair oogpunt werd gerestaureerd en versterkt, werd het palazzo opgeknapt als een adellijke residentie, met restauratie- en verfraaiingswerkzaamheden.
Na diverse bestemmingen vestigde Giampaolo Bagioni zich tenslotte in 1503 in Castiglione del Lago en gaf hij opdracht tot restauratie en uitbreiding van het gehele complex. Vanaf 1563, toen het vroegere Palazzo Baglioni er deel van uitmaakte, kreeg het Palazzo della Corgna zijn huidige vorm en werd het de "paleisachtige" zetel van de familie Della Corgna. Het Palazzo heeft een eigenaardige omgekeerde L-vorm, met vier verdiepingen waar zich vroeger bevonden: kelders op de begane grond, keuken en opslagruimten in de kelder, ontvangstruimten en slaapkamers op de twee bovenste verdiepingen. Ascanio della Corgna, een bekwaam leider en expert in militaire architectuur, werkte aan de restauratie en de militaire verbeteringen van het complex en in het bijzonder van de Rocca.
Zijn opvolgers zetten zijn werk voort, maar concentreerden zich vooral op het Palazzo en de verfraaiing ervan. De vertrekken van het paleis werden gedecoreerd door kunstenaars als Niccolò Circignani, bekend als Pomarancio, Pandolfi en Savini. Zijn geadopteerde zoon Diomede I maakte er een echte literaire salon van: een kring van kunstenaars en letterkundigen trok rond het paleis en de familie Della Corgna, onder wie de dichter Cesare Caporali, die de schoonheid van het paleis en de tuinen beschreef in zijn gedicht "Gli Orti di Mecenate".
