Kerk van Onze Lieve Vrouw van het kleine Kruis
De kleine maar waardevolle kerk die bekend staat als de kerk van Onze Lieve Vrouw van het kleine Kruis staat bij een van de bochten in de weg die naar Piegaro leidt. Vermoedelijk werd de kerk in de tweede helft van de 16e eeuw gesticht als zetel van het Broederschap van het Kleine Kruis, waarvan het wapen, bestaande uit een klein Grieks kruis, vaak als decoratief element in de kerk terugkomt. De buitengevel, benadrukt door eenvoudige gegoten omlijstingen en een centraal roosvenster, werd in 1851 gerenoveerd, datum gegraveerd op de bovendorpel van de toegangsdeur. De structuur bestaat uit één schip met een tongewelf, onderbroken door zijschepen. Interieur:
De fresco's op het plafond, die het tafereel van Maria Hemelvaart afbeeldt met de inscriptie Ave Maria Gratia Plena, dateren vermoedelijk uit de 16e-17e eeuw, maar zijn in slechte staat door de slijtage van de tijd en enkele verbouwingen in latere perioden. Het schilderij dat het hoofdaltaar siert (17e eeuw) stelt de Madonna met Kind voor en is omgeven door verguld decoratief stucwerk. Op het linker altaar staat een prachtig houten beeld van Ecce Homo, dat gedateerd kan worden omstreeks de 18e eeuw; dit beeld is verrijkt met een houten versiering in goud en blauw met symbolen van de Passie. Het beeld dat in het rechter altaar wordt vereerd is daarentegen St.-Jozef met Kind. Boven het ingangsportaal bevindt zich een koorgestoelte uit het einde van de 16e eeuw met een reeks van acht houten panelen, beschilderd in tempera.
Op de schilderijen, die in zeer slechte staat verkeren, zijn enkele heiligen afgebeeld, met name op het centrale paneel een heilige of een bijbelse figuur (David?) met een snaarinstrument en het wapenschild van de Broederschap van het Kleine Kruis. Aan de zijkant van het ingangsportaal staat een mooie marmeren wijwaterstut uit 1668 in de vorm van een “bootje”. Aan de voet van dit artefact is het gebruikelijke wapenschild met het kleine kruis gegraveerd. In de kerk bevinden zich ook twee oude verluchte perkamenten, namelijk een Breve di Urbano VIII Barberini, met het wapenschild van de familie, gedateerd 1632, en een handgeschreven document uit de tweede helft van de 16e eeuw.
